Ιάνθη

δεν θυμάμαι τι σου' ταξα

να σου γράψω χθες βράδυ

γιατί έβλεπα μέσα στα μάτια σου

θλίψη..

δεν μπορώ να θυμάμαι

τι μου έλεγες τότε

που το πνεύμα κυλούσε

μεσ' τις φλέβες γοργά,

μπορώ μόνο να γράψω

στο χαρτί λίγους στίχους,

να γλυκάνω, για λίγο, τη δική σου καρδιά.

Να σου πω, πως για σένα

τραγουδάει κάποιος, κάπου,

ψιθυρίζουν στον αέρα

τ' όνομά σου τα πουλιά,

να σου πω πως θα πρέπει

να ξορκίσεις τη θλίψη,

να παλέψεις να βγεις

στη ζωή νικητής.

Να σου πω πως θαρθεί

η στιγμή που τη λύπη

θα μπορέσεις, μακρυά, σου

ηττημένη να δεις,

τότε, μόνο,

που θα στέκεσαι πρώτη,

στη ζωή, στην αγάπη

να 'σαι συ οδηγητής.