Τριγύρισα στην κοιλιά της μάνας μου
πρόσφυγας
γιατί ήταν η εποχή που οι μισοί έλληνες
ήταν πρόσφυγες
σε άλλες χώρες ή στη μεγάλη καταβόθρα
των εθνικών στρατόπεδων συγκέντρωσης
όπου η πατρίδα
μεγαλουργούσε!
Μεγάλωσα πρόσφυγας
κοιτάζοντας τα δακρυσμένα μάτια της μάνας μου
γιατί ήμουν αγόρι
και θα κατέληγα σ' αυτά τα στρατόπεδα!
Έζησα πρόσφυγας
ζώντας μέσα στον λυγμό
των κυνηγημένων παιδιών
που φρόντισε η εθνοσωτήρια "επανάσταση"
να μεγαλώσουν χωρίς γονείς
γιατί τους ειχε κλειδωμένους
σε στρατόπεδα μιασμάτων και χολεριασμένων
προσφύγων-εθνοπροδοτών!
Έμαθα στο σχολείο ότι τα στρατόπεδα
είναι για το καλό μας,
έμαθα ότι δεν έπρεπε να μάθω
τον Επιτάφιο λόγο του Περικλή
και τον ύμνο στη δημοκρατία
γιατί ήταν λόγια απαγορευμένα,
λόγια που μόνο πρόσφυγες
και προδότες σε στρατόπεδα τα έλεγαν.
Σπούδασα παλεύοντας να γνωρίσω
αυτό που ήταν απαγορευμένος καρπός,
αυτό που με κατηγοριοποιούσε
στην ομάδα των απόκληρων, των εξω-απο-δω,
αυτό που οδηγούσε στα μπουντρούμια
και στις εξορίες,
στα εκτελεστικά αποσπάσματα και στην προσφυγιά.
Μεγάλωσα, έκανα οικογένεια,
πρόσφυγας μέσα στη χώρα μου,
με πρόσφυγα πατέρα, μάνα και τη μισή της οικογένεια,
προσπάθησα να δείξω στα παιδιά μου
τον μοναδικό δρόμο,
τον δρόμο της αξιοπρέπειας, της εντιμότητας,
της σοβαρότητας, του σεβασμού του άλλου,
δηλαδή, τον δρόμο του πρόσφυγα
επειδή η πατρίδα γλένταγε
μέσα στο αχαλίνωτο πάρτυ της αρπαγής, της απάτης, της λαμογιάς,
δρόμος για τη φυγή,
δρόμος προσφυγιάς.
Εξακολουθώ και είμαι πρόσφυγας,
ίσως και τα παιδιά μου να με ακολουθήσουν,
έχω όμως ψηλά το κεφάλι
και βλέπω μακριά,
δεν υπέκυψα στα καλέσματα της Κίρκης
να ρίξω τη μουσούδα μου στην κοπριά
και να κυλιέμαι στη λάσπη,
δεν εγκατέλειψα ποτέ αυτόν τον δρόμο,
αδιαφορώ για τους συνάνθρωπους-υπάνθρωπους
που κυνηγούν πρόσφυγες,
αδιαφορώ για τα ανθρωπόμορφα κτήνη
που προσκυνουν ένα σταυρό με αγκάθια,
γυρίζω το κεφάλι μου
και τους φτύνω κατάμουτρα,
γυρίζω το κεφάλι μου
και βλέπω το βλέμμα του πρόσφυγα,
το βλέμμα του ξεριζωμένου, του άστεγου,
του πεινασμένου, του κατακτημένου,
του εξορισμένου, του απελπισμένου,
στέκομαι όρθιος και βροντοφωνάζω:
"όσο στη γη υπάρχουν πρόσφυγες
θα είμαι ΠΡΟΣΦΥΓΑΣ" !!
