Il pleure dans mon coeur

• Paul VERLAINE   (1844-1896)

                    Il pleure dans mon coeur

Comme il pleut sur la ville ;
Quelle est cette langueur
Qui pénètre mon coeur ?

Ô bruit doux de la pluie
Par terre et sur les toits !
Pour un coeur qui s'ennuie,
Ô le chant de la pluie !

Il pleure sans raison
Dans ce coeur qui s'écoeure.
Quoi ! nulle trahison ?...
Ce deuil est sans raison.

C'est bien la pire peine
De ne savoir pourquoi
Sans amour et sans haine
Mon coeur a tant de peine !

Βρέχει στην καρδιά μου

[ελεύθερη απόδοση]

Η καρδιά μου σπαράζει

όπως βρέχει πάνω στην πόλη,

ποιος πόνος καλπάζει

διαπερνώντας τη όλη;

Ω, της βροχής νότα γλυκιά,

στις στέγες και πάνω στη γη,

για μια καρδιά που αγωνιά,

Ω, της βροχής νότα γλυκιά!

Φωνάζει δίχως λόγο,

η καρδιά που στενάζει.

Τι! στης προδοσίας την απουσία;

το πένθος δεν ταιριάζει.

Είναι ο κρυστάλλινος πόνος

να μη γνωρίζεις γιατί!

Δίχως αγάπη ή φθόνο

να πληγώνεσαι τόσο!

{στον Paul VERLAINE για το ποίημα που σημάδεψε τη ζωή μου}