καθημερινότητα

το νερό σταμάτησε στ' αυλάκι,
ο ήλιος δεν ζεσταίνει πια,
το πρωινό αγκάλιασε το δείλι,
ο έρωτας φτερούγησε μακριά..

το χρώμα ξεθωριάζει στην κορνίζα,
το σπίτι πάγωσε τη νύχτα,
τα σκυλιά ολόγυρα γυρνούν,
κανένας δεν μιλάει με τη μοίρα
και τα παιδιά, απέξω, δεν γελούν.

Η μέρα μας γελάει ειρωνικά,
ο ουρανός ξεκρέμασε τ΄αστέρια
κι ο διπλανός μας πια δε μας μιλά,
τα άνθη ξεραθήκαν στα παρτέρια
και οι θεοί μας φύγαν μακριά...

το αίμα στέρεψε απάνω στις πληγές μας
κι η μοναξιά στειρώνει τις νυχτιές μας,
ο Γολγοθάς ανάποδα γυρίζει
και ο σταυρός στον άνεμο σφυρίζει
γιατί απάνω του οργιάζουν αρπακτικά..

πόσο σκληρά βιώνουμε την καθημερινότητα!