Το βλέπεις ;
Σέρνεται χωρίς πόδια στη
τρύπα του.
Χαίρεται -
Ακροατής περιγραφών, για
το θανατικό τριγύρω.
Κάτι που δεν θάρθει ποτέ
να τονε βρεί.
Όνειρα, απο που να
φτάσουν……
Στοιχειωμένος στην αιώνια
αυπνία
Καμιά τρικυμία δεν τον
πλησιάζει.
Κι αυτός -
ζηλεύει την αρκούδα.
Με την ηρεμία του ύπνου
στο λαγούμι της.
Την αξιοπρέπεια στη
πείνα, την απέχθεια στο κρύψιμο.
Ο πατέρας της κοπέλας
κάνοντας ολόκληρο
ταξίδι,ψάχνει αυτον που με το σάλιο
Μόλυνε τους αυριανούς του
εγγονούς
Μάταια, όλα αυτά.
Μη ξαναμιλήσεις για
ευθανασίες
Να σου πω, τι νομίζω :
Συναντήθηκαν κάποτε σε
πόλη καφετιά
Το τίποτε
Ο περαστικός
Κι ένα πικρό κορίτσι με
σπυριά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου