Τι ποίημα να γράψω στην Ελλάδα;

-->

Τι ποίημα να γράψω στην Ελλάδα,

όταν αυτή γυρίζει τις νυχτιές

παρέα μ' άγριους φονιάδες,

ληστές ανθρώπινων ψυχών,

που βγαίνουν να σκορπίσουν μαχαιριές;

Τι λόγια να 'βρω για τη χώρα

που κάποτε πλημμύρισε με φως,

σε λαούς κατακτημένους,

σε σκλάβους σ' αλυσίδες

έδειξε της λευτεριάς τον δρόμο μπρος;

Γιατί η θλίψη έγινε το πέπλο

που σκέπασε τη χώρα που ο θεός

προτίμησε να δώσει στους ανθρώπους

αρμονικά να ζουν μ' εκείνο

που οι αρχαίοι ονόμασαν Δίκη και Αιδώς;

Γιατί ξανά ο Προμηθέας

στον βράχο δέθηκε φρικτά,

γιατί το αίμα του ποτίζει

ξανά τη γη

για των ανθρώπων τα δεσμά;

Τι λόγια να σου πω για να μ' ακούσεις

που θρέφεις μεσ' τα σπλάγχνα σου κρυφά,

μαζί με την ανάσα του ανέμου

τα φίδια που δαγκώνουν,

σκυλί που αλυχτά;

Γιατί πατρίδα να σου γράψω λόγια,

όταν σφιχτά θανάτωσες, κρυφά,

το μόνο που χαρίζει στους ανθρώπους

τη δύναμη για τον αγώνα,

την ελπίδα που πετά;

Όταν σε κρύους δρόμους με ερείπια,

το βράδυ ξαναστείνεις το χορό

της μισαλλοδοξίας και του πόνου

σε άγνωστα κορμιά, απλών ανθρώπων,

τα σύμβολα του μίσους χαράζεις με θυμό.

Γιατί πατρίδα, να σε λέω πατρίδα,

όταν χίλιες φορές σε ξένους σε πουλάν,

όταν στους ξένους έδωσες τα μήλα

της Αταλάντης, θείας κόρης,

που οι γιοί σου αιώνες τα ζητάν;

Γιατί για σένα, να χαθώ, Ελλάδα,

όταν σταμάτησες να στέκεσαι ορθή,

όταν υποταγής άναψες δάδα

κι αρνήθηκες το φως που αιώνες τώρα

παν' στον πλανήτη κράταγες,

σκορπούσες σαν λαμπάδα

όταν οι άνθρωποι στεκόντουσαν σκυφτοί;