Φοιτητές και φίλοι γράφουν ποίηση:

Αισθημάτων εφιάλτης.


Τα αισθήματα σου που πασχίζουν να φωνάξουν,
δωροδόκησες με αμίλητο νερό
και όλα εκείνα που παλεύουν να εκφράσουν
με μιας του στέρησες

Και όταν τα δεσμά τους σπάσουν
το βλέμμα τους θα είναι παγερό
Αδέκαστοι κριτές
το μένος των οποίων εξαπέλυσες…

Και όταν ισόβια θα δικαστείς
από τον Ραδάμανθυ τον δικαστή τον μέγα
απολογία Σωκράτους όμοια να κανείς μην βιαστείς
γιατί τα αισθήματα εκδικούνται

Τότε μέσα σου κοίταξε βαθιά
και κοίτα από το Α στο ωμέγα,
μια ενδοσκόπηση λυτρωτική πρόφτασε να κάνεις
πρωτού όλα όσα έχασες για σένα θα λυπούνται.

Μα να σαι πάλι αλώβητος και δυνατός
ήταν απλά ένα κακό σου όνειρο
στα όνειρα σε επισκέφτηκε απρόσμενα ο θάνατος,
ηρέμησε, πάει, πέρασε

Τώρα συνειδητοποίησες του αισθήματος τη δύνη
και πλέον το φυλάς σαν άγιο δισκοπότηρο,
αναζητώντας πλέον την απόλυτη αγάπη,
όλες τις ερινύες και τους φόβους υπερκέρασε.

Γιάννης Καραμαγκάλης.