Άσπρη σκόνη,
μαύρα μάτια,
ταξίδι στο άπειρο,
πολύχρωμα όνειρα,
καρδιά κομμάτια.
Χαμένος στο διάστημα,
στο σύμπαν γαλαξίας,
αστέρια, πλανήτες,
φεγγάρια,
φυγή απ' τον κόσμο της
ανίας.
Μαύρο χιόνι,
ίλιγγος θανάτου,
σκληρά βλέφαρα,
παγωμένη όψη,
ψυχή εφτάψυχου γάτου!
Πλαστικό κι ατσάλι,
τ' όνειρο κρυμμένο
στη γωνιά και πάλι,
μάγισσα τρελή σ' έχει
μαγεμένο.
Είκοσι χρονών,
μακρυά μαλλιά,
χάντρες στ' αυτί,
πετράδια στο σώμα
μα αλυσίδα στην καρδιά.
Ζωή με νεκρούς,
γειτονιές με θηλιές,
κάμποι πληγές,
η φύση αιμορραγεί,
η πλάση βουρκώνει,
μέσ' από σένα σουτάρουν
ζωές...
[στα παιδιά που μας άφησαν νωρίς]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου