Βαθύ Κόκκινο

Συνάντησα μια βουκαμβίλια
στη δύση του ήλιου,
πορφυρό χρώμα σαν πιτσιλιές σε πολύχρωμο πίνακα,

σκαρφάλωνε ψηλά στο γκρι τσιμέντο μιας βουβής πόλης,
στο γκρι της ψυχής μας,
χάιδεψα τ'  άνθη της,
αγκάλιασα τον κορμό της,

της είπα λόγια αγάπης,
στίχους ποιητών, σταγόνες ζωής των ανθρώπων.

Την είδα...ανατρίχιασε,

σπάραξε, ταλαντεύτηκε, τινάχτηκε,
άφησε δυο λουλούδια
και ύστερα
έχωσε βαθιά τ'  αγκάθια της στα χέρια μου.

1995.