ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΗ

 

άφησα το ρεύμα να εισβάλει κατακτητής

διακόπτες και ασφάλειες έπεσαν μαζί

άφησα το ρεύμα να μου γράψει τη ζωή,

καμένη σάρκα, καπνός παντού

δυνάμωσα τον ήχο ανίερης προσευχής

τραγούδια ακουγόταν με λυγμούς σφαγής,

ανέβασα την ένταση, φύσηξα τον καπνό

δάκρυσαν τα μάτια μου βλέποντας εμπρός

σκληρά μονοπάτια, βάραθρα και μουντός ουρανός,

με το ρεύμα στις φλέβες, ντοπαμίνη σκληρή,

είδα πρότερους μα και νέους καιρούς,

είδα αίμα και χάος σε ταιριαστούς χορούς,

πηνία, κυκλώματα, λυχνίες, σπείρες λεπτές,

η καρδιά φτερουγίζει σε σκοτεινές κι έρημες πλαγιές

φυσάει βοριάς κι αρπάζει ψυχές, χαμόγελα, χαρές,

άφησα το ρεύμα να εισβάλλει κατακτητής

στην κόλαση τα φώτα ριγούν,, πέφτει ο παλμός,

στην κόλαση στη γη εκεί που ο φίλος θα γίνει εχθρός,

σαν σπίρτο καίγομαι μα ποτέ δεν μιλώ,

εκεί έξω το πάρτι έχει ένα μόνο ρυθμό

πολλοί κολασμένοι, δεν μιλάς, δεν μιλώ,

κάφτρα μέσα μου η ζωή με ημερομηνία λήξης,

ουρλιάζω, φλεγόμενη βάτος με λιγνίτη στυφό

τα παιχνίδια των παιδιών βουτούν στο κενό,

στείρα μήτρα η αντίσταση κι η φλόγα σβηστή,

τρέμει ο ήλιος, το φως θα χαθεί, το ρεύμα σαρώνει

φεγγίζει τη νύχτα που απλώθηκε, το πνεύμα σκοτώνει

απ' τα δόντια κλαγγή μοναχικού εκδικητή,

αέρας δεν φτάνει, η σπίθα αρκεί ν' ανέβει η τάση

να λαμπυρίσουν τα χνώτα υπάρξεων που τρέφει η φάση,

διψώ, καίγομαι, λάρυγγας και φωνή,

μέσ' το ποτήρι, στερνή επιλογή,

θα πιω πολύ, θα ρίξω το σύστημα

βραχυκύκλωμα, φωτιά, καμιά λογική....