Κοινωνική Δικτύωση

                                                                     

Pixels και χρώματα,
μικρά, μικρά στίγματα στον χάρτη της οθόνης,
αναπαράγουν το Τυχαίο επαναλαμβάνοντας το Ίδιο,
διαθέτουν Στρατηγική, Τακτική και Εκπαίδευση,
φορτώνουν με Χρώματα το Ασπρόμαυρο της Καθημερινότητας,
βοούν, ουρλιάζουν,
υφαίνουν τον Ιστό της Εγκατάλειψης, της Μοναξιάς,
είναι μικρά και α-σήμαντα,
υμνούν τις Σειρήνες και ψέλνουν τις ωδές τους,
λατρεύουν τους Λωτοφάγους,
μοναδική τροφή η Λήθη,
μοιράζουν τροφή στο αγελαίο πλήθος
και ορμή στον αναβάτη του Χάους,
συμπιέζονται, συμπυκνώνονται, συνεργάζονται,
κωλυσιεργούν τη μετάβαση στη Ζωή,
διδάσκουν τη λατρεία του απέθαντου,
του ετεροχρονισμένου, βαλσαμωμένου, υστερόβουλου,
αχόρταγου Εγώ,
διχάζουν τον Χρόνο, εξαφανίζουν τις Μέρες,
υμνούν τον αιώνιο Ύπνο του Ενδυμίωνα,
την ασυναίσθητη συνεύρεση με το σώμα της Σελήνης,
παθητική ύπαρξη ξέχειλη από ενέργεια,
παθητικός ο Έρωτας, παθητικό το Μήνυμα,
η Κίρκη τα ποδηγετεί, τα χειραγωγεί και τα μαντρώνει
κι αυτά - με τη σειρά τους - διδάσκουν την Απόλαυση του Κτήνους,
δεν υπάρχει οσμή, δεν υπάρχει γεύση,
ούτε ορίζοντας στους οφθαλμούς μιας ζωώδους ύπαρξης,
μέσα στην αιθαλομίχλη της επιστήμης
στιβάζουν τα άνθη του Άλλου, του Απόκοσμου,
πλέκουν γιρλάντες με χρυσές στάλες,
φορτώνουν την Ύπαρξη με Βεβαιότητα,
απασφαλίζουν τη βόμβα της άηχης Έκρηξης,
της θλιβερής Μονοτονίας, του έλεγχου του Νου,
οργώνουν τ' άψυχα σπαρτά, σάπιοι καρποί,
δοξάζουν τον αιώνιο Εγκλεισμό της Περσεφόνης
που χάθηκε για πάντα στον Άδη,
μοιράζουν άνισα τη Θλίψη, το Φόβο,
ρισκάρουν στην αρένα το σήμα του Καίσαρα,
Εκατόγχειρες, Τιτάνες, Γίγαντες
απειροελάχιστα στίγματα
συγκλονίζουν το σύμπαν,
σφυρηλατούν τους ήλους των νέων σταυρών,
χαράζουν την πορεία στο Γολγοθά,
καρφώνουν την Εικόνα, ξανά και ξανά,
αρπάζουν την Αργώ και τη συντρίβουν στα βράχια,
δεν υπάρχει Τρόπαιο, δεν υπάρχει Δέρας,
το ταξίδι δεν ξεκίνησε ποτέ,
ενθαρρύνουν τα αρπακτικά που λουφάζουν,
τα ταϊζουν με αίμα, χολή και μίσος,
τα ξαμολούν πίσω από τα Άνθη του Κακού,
ουρλιάζουν στην αυτοκρατορική πομπή του Θριάμβου
της συντριβής των βάρβαρων, των αδούλωτων, των εξεγερμένων,
δαμάζουν τα Κύματα, υψώνουν τηνΤρίαινα ενάντια στην Αιγίδα,
αντιστρέφουν τους πόλους,
η Ιστορία ξαναγράφεται με διαρκείς κύκλους και επαναφορές,
το Ίδιο παράγει το Άλλο, το Άλλο παράγει το Ίδιο,
φιμώνουν τη Μνήμη, εχθρεύονται τον Λόγο,
μικρά, μικρά στίγματα στον χάρτη της Μοίρας,
ο θρίαμβος της Χειραγώγησης,
το κουτί της Πανδώρας,
η θυσία της Αλκμήνης,
ο πόθος της Φαίδρας,
η οργή της Μήδειας,
το πάθος των Μαινάδων,
βακχικά όργια από τους Μυρμιδόνες της Μαύρης Οθόνης.
Ο πόλεμος ξεκίνησε,
ατελείωτα στρατεύματα, αχανή πεδία μαχών,
Κυρίαρχοι "ιδού ο στρατός σας",
υπόδουλοι "ιδού οι Κυρίαρχοί σας"!!