αιώνια επιστροφή

Τα χείλη που συναντήθηκαν

στα χείλη του ποτηριού,

άφησαν το φως του ήλιου

να περάσει μέσα από τα σκονισμένα μάρμαρα,

αφέθηκαν στο άρωμα του λευκού κρασιού,

στην αγωνία του χρόνου

και στο αναπάντεχο της συνάντησης.

Αγέρωχα, αντάμωσαν το άγνωστο

μέσα στις καρδιές που πρωτογνωρίστηκαν,

στα χέρια που ακούμπησαν τις ψυχές

για πρώτη φορά.

Εκεί, ανακατεύοντας τα μυστικά τους

ξαναγνωρίστηκαν,

στην αιώνια επιστροφή

σε ένα σύμπαν πεπερασμένο

αλλά γι αυτά, απέραντο!

Les lèvres qui se rencontrèrent
aux  lèvres de la vitre,
ont laisse’  la lumière du soleil
passer à travers le marbre poussiéreux,
ils ont plonge’ dans l'arôme du vin blanc,
a’ l'agonie du temps
et de la rencontre inattendue.
Impérieuses, rencontrent l'inconnu
dans les cœurs qui ont été’ déjà rencontrés,
aux mains qui ont touché les âmes
pour la première fois.
La’, en remuant leurs secrets
se sont reconnus a’ nouveau,
au retour eternel,
dans un univers limite’
mais pour eux, sans fin!