Στην πατρίδα του χρόνου
μόνη μου συντροφιά μου η σκιά μου.
Με τη σιωπή μ'έχει μάθει να μιλώ,
με τη σιωπή να
βλέπω,το φως
των αστεριών που τρεμοπαίζει
στη θάλασσα των συννέφων,των ταξιδευτών
που μόνο πίσω απ'το αραχνοΰφαντο πέπλο της νύχτας
φανερώνεται ο προορισμός τους.
Μακάρι να μην κατείχα ποτέ αυτήν την όραση
την αλήθεια πίσω απ'τον καθρέφτη.
Την αλήθεια που με κάνει να πονώ,
να σκέφτομαι,να βυθίζομαι σε μένα.
Και τι δε θα δινα να μουν σύννεφο,
ανέγνοιαστος ταξιδευτής τω αιθέρων.
jimmyfloyd
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου