γιατί;

Πολυτεχνείο, 1973-2011, 38 xρόνια μετά...

Από "Απόδημος"
   

Απο το βιβλίο του Jhoci Gertson “Αμφισβήτησέ με”, μετάφραση Bessy de Brouwer

Το κείμενο παραμένει στην αρχική του μορφή, όπως γράφτηκε πριν τριάντα οκτώ χρόνια.

Οι ημερομηνίες του τίτλου αλλάζουν, για την επικαιρότητα.

Συνεχίζω και κρατώ βαθιά μέσα μου τις τέσσερις μέρες που έζησα μέσα στο Πολυτεχνείο και παραμένουν από τις ωραιότερες αναμνήσεις της ζωής μου.

Ποτέ από τότε δεν πήγα σε καμία επέτειο και αφήνω όλους τους αντιστασιακούς που παρουσιάστηκαν να διηγούνται γι αυτά που...
συνέβησαν εκεί μέσα και στους γύρω δρόμους αποπροσανατολίζοντας με μπούρδες και παραμύθια την κοινή γνώμη και το χειρότερο, τις νεότερες γενιές.

Με αγάπη και σεβασμό θα θυμάμαι τον Μπάμπη τον μάγειρα, που έβαλε κάθετα το καινούριο του αυτοκίνητο στη Στουρνάρη για να εμποδίσει τις αύρες της αστυνομίας και του το έκαναν ντενεκέ, τον Λουκά τον ζωγράφο και ποιητή από την Δεξαμενή του Κολωνακίου που ενώ δεν είχε κυριολεκτικά να φάει, βρήκε λίγα λεφτά, αγόρασε φάρμακα και μέσα στον χαλασμό μας τα έφερε δύο η ώρα το πρωί, την τρίτη μέρα. Την Κατερίνα, το χιπάκι, από την Καβάλα (που είχε βρει καταφύγιο σε ένα μικρό δωμάτιο στ’ Αναφιώτικα της Πλάκας) που γυρνούσε σαν τη σβούρα ανάμεσά μας για να μας διευκολύνει σε ό,τι της ζητούσαμε, τον Πέτρο τον εργάτη οικοδομών, που πλάκωσε τους αληταράδες που έσπασαν τη βιτρίνα της υπεραγοράς απέναντι από την είσοδο του Πολυτεχνείου, για να κλέψουν, την πανέμορφη Βιβή την αρχαιολόγο που μας έκανε χρέη νοσοκόμας, και χιλιάδες άλλους άγνωστους που παράτησαν την οικογένειά τους, την δουλειά τους και τα έβαλαν με τη χούντα στα ίσια.

Με αποτροπιασμό ακούω και βλέπω όλα αυτά τα χρόνια διάφορους, να εκθειάζουν την παρουσία τους στον ιερό χώρο του Πολυτεχνείου και να την έχουν ξεπουλήσει για έναν λογαριασμό τραπέζης, ένα βουλευτικό θώκο, γραβάτα, κουστούμι και εθνικό φρόνιμα παρέλασης.

Όμως όπου κι αν βρίσκεστε όλοι εσείς οι ανώνυμοι, αλήτες σας φωνάζανε, θάβετε τον θυμό που σας προκαλούν και ήρεμοι παρακολουθείτε όλους αυτούς να εισπράττουν και να ξεπουλούν τις ιδέες σας, να καπηλεύονται με τον χειρότερο τρόπο τις προσπάθειές σας, προσπάθειες που κάνατε ώστε οι επόμενες γενιές να ζήσουν σε καθεστώς πραγματικής δημοκρατίας και ελευθερίας.

Jhoci Gertson